Η Μικρασιατική Καταστροφή έσπειρε τον θάνατο σε χιλιάδες ανθρώπους και άλλους τους ξερίζωσε από τον τόπο τους, μετατρέποντάς τους σε φυγάδες για να σώσουν τη ζωή τους. Έχασαν σπίτια, φίλους, αγαπημένους ανθρώπους, πλούτη. Ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους ήταν και η ευκατάστατη οικονομικά Αιμιλία, που αναγκάστηκε να πάρει τα πέντε της παιδιά και να επιβιβαστούν σ’ένα σαπιοκάραβο με προορισμό την Αθήνα.

Η ζωή της αναποδογύρισε από τη μια στιγμή στην άλλη και οι δυσκολίες που είχε να αντιμετωπίσει πολλές και μεγάλες. Μόνη της, καθώς ο σύζυγός της είχε σκοτωθεί στην Καταστροφή, έπρεπε να βρει τρόπους για να ζήσει την οικογένειά της. Με βαθιά πίστη στον Θεό πορεύτηκε και Εκείνος δεν την εγκατέλειψε. Τα παιδιά της μεγάλωσαν και μαζί με αυτά και τα προβλήματα.

Η κόρη της, η Μαρίτσα, στα 15 της χρόνια ερωτεύεται παράφορα τον Νίκο Βρετό, γόνο πλούσιας οικογένειας. Παρά την ταξική και οικονομική τους διαφορά και ενάντια στις αντιρρήσεις των οικογενειών τους αμφότερα, οι δυο νέοι παντρεύονται. Ο νέος δρόμος στον οποίο καλούνται να πορευτούν δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και απρόσμενα γεγονότα θα ανατρέψουν τα πάντα…

Η συγγραφέας χρησιμοποιώντας απλή γλώσσα μας διηγείται μια όμορφη και ευκολοδιάβαστη ιστορία, με ωραία πλοκή και αρκετές ανατροπές. Η μόνη μου ένσταση είναι για το φινάλε, το οποίο θα ήθελα να είναι πιο καλοδουλεμένο και αναλυτικό και όχι τόσο εσπευσμένο και βεβιασμένο. 7 / 10

** Μόνο όταν οι στόχοι μας είναι υψηλοί οδηγούν στο όνειρο. Γιατί μόνο τότε αναγκαζόμαστε εμείς οι άνθρωποι να τα δώσουμε όλα και να βάλουμε τα δυνατά μας, να ξεπεράσουμε ακόμα και τον εαυτό μας για να πετύχουμε. (σελίδα 46)

** « Όποιος γυρεύει την ευτυχία του ακούει την καρδιά του». Η αγάπη έχει τεράστια δύναμη. Όταν προσπαθούμε να τη φυλακίσουμε, μας κάνει σκλάβους. Όταν επιχειρούμε να την ελέγξουμε, μπορεί και να μας καταστρέψει. Άσε τον εαυτό σου ελεύθερο και ζήσε τη ζωή σου μακριά από προκαταλήψεις και απαγορεύσεις που επινοήσαμε εμείς οι ανόητοι άνθρωποι για να κάνουμε, τελικά, τη ζωή μας δύσκολη. Η δύναμη της αγάπης βρίσκεται στη Γη για να μας δίνει χαρά. Εξομαλύνει κάθε διαφωνία, εκμηδενίζει κάθε απόσταση και μας φέρνει πιο κοντά στο Θεό και στους συνανθρώπους μας. (σελίδα 130)

** Ο έρωτας δεν έχει σκεπτικό. Δεν έχει λογική. Ο έρωτας είναι τυφλός και ακολουθεί τους χτύπους της καρδιάς. (σελίδα 173)

** Μια λεπτή γραμμή χωρίζει την ευτυχία από τη δυστυχία. Γι'αυτό, όσο μπορούμε, πρέπει να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή, που είναι μοναδική. (σελίδα 252)